Atmosfera w zespole jedną z podstaw sukcesu każdego zespołu

Atmosfera w zespole jedną z podstaw sukcesu każdego zespołu!

W każdym zespole są różni zawodnicy i każdy z nich w inny sposób pojmuje swe role jakie w niej spełniają.

Często dzieje się tak ,że jedni zawodnicy wylewają tony potu na boisku a inni przechodzą koło meczu, chodzą , truchtają , czasami się przebiegną , czasami może zrobią sprint , bo przecież inni za nich odwalą robotę i suma summarum wina rozłoży się na wszystkich.

Przed każdymi rozgrywkami każdy trener i zarządy klubów stawiają sobie jakiś określony cel  stosownie do możliwości jakimi dysponują w danej chwili.

Każdy chce wygrywać i to jest naturalne, pytanie  jest czasami o styl a czasami jakimi środkami go osiągamy.

Klęska mówią jest sierotą , Zwycięstwo ma wielu ojców , to banał ale tak bardzo ważny ,że parafrazując go należy uczciwie sobie powiedzieć ,że zwycięstwo w pięknym stylu , nie przypadkowe , czy też szczęśliwe jest wywalczone , gdy gra cała drużyna wszyscy jej zawodnicy dają z siebie wszystko co mogą z siebie dając w danym dniu meczowym.

Droga ta przebiega jednak najpierw od dobrze przepracowanego okresu przygotowawczego, poprzez dobrze przepracowany okres startowy , dokonane właściwe ustawienie drużyny , zgranie i wzajemne zrozumienie po co jest się w drużynie i jakim wysiłkiem chcemy dojść do założonego celu.

Każdy niedopracowany , nie wyćwiczony należycie element treningowy prędzej czy później zemści się podczas meczu ligowego ( źle wykonane SFG takie jak : R,Rb,B,P,W ).

Nie dopracowane szczegóły w grze z trudnym przeciwnikiem , przy wyrównamy poziomie powoduje przegranie meczu , zbyt późny start do piłki, brak powrotu po stracie piłki , źle wykonane nie do właściwej strefy zagrania z R ,W , niewłaściwe się ustawianie się w grze w ataku lub w obronie , brak podwajania w grze obronnej , marnowanie wysiłku zawodników włączających się do gry ofensywnej poprzez grę samolubną, lub nie włączanie się do gry defensywnej w celu pomocy linii defensywnej , nieumiejętne przyjęcie piłki , nieumiejętne zgarnia piłki powodujące niepotrzebne starty siły na skutek nie grania piłka ale pogoni za nią przy przeciwniku a tym samym ograniczaniu sobie możliwości prowadzenia gry .

Ważnym i bardzo rzadko docenianym czynnikiem w szkoleniu zespołów jest zwracanie uwagi na kształtowaniu dobrej atmosfery w zespole opartej na zdrowych zasadach pracy treningowej i konsekwencji w jej realizowaniu w procesie szkolenia młodych zawodników = młodych ludzi o zdrowych relacjach nie zafałszowanych zmiennymi zasadami wprowadzanymi w zespole w zależności od okoliczności.

Zawodnicy, by wygrywać muszą lubić grać ze sobą , gra winna im sprawiać radość a nie być przyczyna frustracji i ciągłych napięć, mogę za kolegę z formacji własnej lub innej ponieść dodatkowy wysiłek o ile go lubię i wiem ,że kiedy ja nawalę on zrobi to samo za mnie.Każdy może przegrać pojedynek ale ważne jest pokazać charakter i nie odpuszczać przeciwnikowi , nie po to by ktoś nas chwalił tylko dlatego ,że szanuje wysiłek innych : kolegów z drużyny, prace trenera, i zarządu klubu , który stwarza mi możliwość gry w zespole.

Niejednokrotnie deklaracje zawodników rozmijając się z czynami powodują frustracje na ławce trenerskiej ale pokazują , że część zawodników z drużyny tak naprawdę nie dorosło do gry , bo nie zdaje sobie sprawy z wagi  fundamentalnej zasady sportowej rywalizacji , co wyróżnia prawdziwego mężczyznę= piłkarza=zawodnika= wartościowego człowieka , to jego szacunek dla pracy innych trenera , kierownika ,prezesa i jego kolegów .

Zwycięstwa zawsze dają puera do dalszej gry , ale zafałszowują obraz prawdziwej atmosfery w zespole , to dopiero porażki pokazują czy zespół to zespół , czy przypadku grający ze sobą kolesie z drużyny .

Wydaje mi się ,że trzymanie się pewnych zasad i postępowania wg nich mimo ich bolesnych czasami konsekwencji sprawia ,że poczucie i budowanie atmosfery jest właściwa droga  cementowania zespołu i budowania jego wartości na przyszłość.